Arzu Əsəd - Müharibədən əvvəlin ŞEİRİ
Müharibədən əvvəl yazmışdım bu şeiri. Böyük Zəfərdən sonra ümid vardı ki, məmləkətin havası bu lənətdən təmizlənəcək, mənəviyyatlar durulacaq, əməllər, tərzlər, münasibətlər dəyişiləcək. Olmadı. Bu lənət artıq qanımıza işləyir...
Söyüş yağır məmləkətə,
Söyüş tutub yeri-göyü.
Yoluxubdur bir lənətə -
Azərbaycan söyüş söyür!
Söyüş yağır məmləkətə,
Kül püskürür qoca vulkan.
Söyüş söyür alim, gədə,
Söyüş çıxır hər ağızdan.
Səpilir kəndə, şəhərə
Narın söyüş yağa-yağa.
Hamı çıxır küçələrə
Bu söyüşdə islanmağa.
Hər kəs söyür bir-birinə,
Böyük-kiçik, arvad-uşaq,
Belə getsə bu ölkədə
Söyülməyən qalmayacaq.
Söyüş-salam göndəririk
Uzaqdan bir-birimizə.
Söyüş-salavat veririk
Ölümüzə-dirimizə.
Mənəviyyat dəlik-deşik;
Söyüşürük həzz içində.
Sado-mazoxistləşmişik -
Miıllət ekstaz içində.
Hər şey çevrilir söyüşə
Elə canlı, elə asan,
İndi sən durasan necə
Freydə inanmayasan.
Azadlığa könül verdik,
Başımıza hər iş gəlir.
Mədəniyyət gözləyirdik,
Avropadan söyüş gəlir.
Bu da bir dava yoluymuş,
Sənin davanı görsünlər.
Mübarizə üsuluymuş,
Üsuluna tüpürsünlər.
Söyüş haqqın yolu olmaz,
Yezid hara, sünnət hara?
Söyüşlə haqq qazanılmaz,
Şeytan hara, cənnət hara?
Nifrət söyüşə çevrilsə,
Məzlumun ahına dönməz.
Yolun özü haqq deyilsə,
Axırında haqq görünməz.
Bir il, üç il, bu yazıq xalq
Söyüşə də öyrəşəcək.
Sözün içi boşalacaq,
Söz də dəyərdən düşəcək.
Söyüş çıxan dil-dodaqlar
Dua üçün yaranıbdır.
Bəndədən utanmayanlar,
Bəlkə Allahdan ayıbdır?
Azərbaycan ocaq olub,
Müqəddəsdir içi-dışı.
Şəhid qanıyla yuyulub
Bu torpağın hər qarışı.
Ürəkləri, beyinləri
Söyüşlərlə kirlətməyin.
Pırıl-pırıl nəsilləri
Bu pisliyə öyrətməyin.
Ey Lut əhli - ey lüt əhli,
Ey Vətənin övladları!
Zamanmı boş, sizmi dəli?
Sevindirməyin yadları.
Bu söyüşlər yedəyində
Qırğın, qada, qan gələcək.
Baxıb tarimar Vətənə,
Söyən dillər dincələcək.
Dinclik göyə çəkiləcək,
Xeyir-bərəkət itəcək.
Tarix kökündən siləcək,
Yerimizdə ot bitəcək!