Bir otaq dolusu darıxdım yenə - yazdı Şövkət Zərin Horovlu.
Daha təkəm,sənsizəm deməyəcəm,
Təkliyi toz kimi süpurüb
üstümdən tökəcəm,
Sənli xatirələri də xəyalıma bükəcəm.
Ünvana çatmayıb
üstümə qayıdan məktublar da
daha yaxmayacam ,
Tənhalıq unutdurub çoxunu,
Canımdan çıxaracam
sağ ikən unudulmaq kimi
dəhşətli qorxunu,
İçımdə boğacam yalqızlığın xofunu.
Küləklər pəncırəmdə
Sənsizlik ninnisi çalanda,
Rəsmin yuxularımdan asılanda,
Gözümün həsrət yaşını,
İçumdəki sükun daşını
çıxarıb atacam bir dəfəlik,
Yenə səni görəcəm, bir vaxtlar
gördüyüm kimi,
Yenı səni sevəcəm
əzəl sevdiyim kimi,
Bir də məni axtarıb tapmaya
təklik.