Bu ölü sükutu incidir məni,

hirsdən,

qəzəbdən partlamağa

hazır vulkanam bu gün.

Bütün hüceyrələrim üsyana qalxmış.

Gəl od Allahı,

sənə məğlub olmaq istəyirəm...

Demə kövrək sevdalar da payız kimiymiş,

yağdıq yerə son baharda

sarı-sarı,

yarpaq-yarpaq..

Qırılaraq düşdük yerə

könlümüzdən,

bir xəzrinin öpüşündən utanaraq,

ağac-ağac,

budaq-budaq...

Eh, gilanar ağacları,

hər sabah günəşi mən qucaqladım,

günəşin öpüşündən utanıb qızaran

sənin yanaqların oldu...

Xoş gəldin - deməyə macal tapmadım

saçları alnına dağılmış adam,

payız küləyi

kəpənək kimi uçurdu səni ovcumdan,

barı qanadlarının tozunu

buraxmayaydın xatirə kimi...

Sevdim limon çiçəklərini,

bəyaz, ətirli...

O yarpağınacan rayihə qoxan

gözəlim ağacınsa meyvəsi sarı, turş...

Sevgisini gizlədən duyğusuz, qəlbsiz, ilgisiz adamlar kimi...

Hərdən yollara da təşəkkür düşür,

həm bizdən keçənlər üçün,

həm bizim keçdiklərimiz üçün...

Nə yaxşı çarpaz yollar da var,

hərdən qarşılaşmaq üçün...