Ölüm dəstəmaz alır

ismin yerlik halında...

Vaxtın başını qatmağa bir şey yox.

İki min ildir həzrəti İsanı çarmıxa çəkir

kilsə zəngləri...

İki min ildir

həzrəti Məryəmin göz yaşlarında

üzən balıqlar salavat çəkir üzü qibləyə...

Susur bütün minarələr...

Təkcə qarışqalar unutmur Allahı...

Su əlifbasıyla oxuyurlar göz yaşlarını...

Cibindəki bəyaz dəsmalla

burnundan axan qanı silməyə heyfislənir

,,müharibə" sözü.

Keşişdən mollaya qədər uzanan yol

şəkilçi qəbul etmir,

Nə molla bilir bunu,

nə keşiş bilir,

nə də sən...

Xatlrla bu misramı;

Dəniz balıqların bayragıdır, ölüncə daşıyırlar …