AY Bəniz Əliyar : - yolda bir şeir uydurdum,

yolda bir şeir uydurdum,
yeni, yepyeni bir şeir.
telefon söndü,
yazmağa
tapa bilmədim bircə yer.
çatdım evə, yazım, dedim,
bir azcana vaxt var kimi.
Sahib müəllim zəng elədi,
qaçırtdı ilham pərimi.
bulaşdırdım əl-üzümə
şairlərin bir "fəndini".
uşaq kimi əzbərimdə
tutdum şeirin şah bəndini.
onu yazıb bitirməmiş,
Sabircan səsləndi mənə:
Ana, yeməyə nəyin var?
Şeir alt-üst oldu yenə.
yarım qalsın istəmədim,
dedim, yazaram indicə.
başağrı, halsızlıq yenə
qonağım oldu bu gecə.
çökdü günün ağırlığı,
qarışdı axşamın şəri.
Şükür sənə, dedim, Allah,
Şeirlə açdım səhəri.