Bəhram Bilaloğlundan İKİ ŞEİR :
Qibtə etdim,çatmadım ki-
Uzaq oldu yolun mənə.
Böyüyən hər arzularım-
Sazaq oldu,batdım qəmə.
Dünya varın gözdən salıb-
Yaşadın Allah eşqinə.
Eşqin böyüdü günbəgün-
Daşıdın salah eşqinə.
Səadətin yolu odur-
Ruha qida verir hər an.
Şükür qılsan unutmaz ki-
Uca edər tək yaradan.
Etdiklərin yaddaşımda-
Cığır salır, uca adam.
Kim nə etsə,yaxşı əməl-
Çatmaz sənə,qoca adam.
***
Səbrimdən asılıb bu ömür, şair-
Susmağı öyrədir,olğunlaşıram.
Şirin sular belə axsa, yanımdan-
Şor torpaq qoynunda, yulğunlaşıram.
Baxma ki, bar verən ağac deyiləm-
Bəzəyim açdığım qırmızı güldür.
Ağlayır o gözlər baxanda mənə-
Həsrətin çəkdiyim bir neçə ildir.
Ümidim böyüyən, boy atan yerdir-
Uzaqdan çağıran, qərib ocağım.
Qəriblər anlayar məni bəlkə də-
Qalan ömrümü də dərib ocağım.
Vətəndə yaşayıb vətən həsrətin-
Yaşamaq özü də qəribə hissdir.
Xərclənən fəsillər gedər ömürdən -
Darıxar ömürçün,ağudur,pisdir.