Adilə Səfərovanın ŞEİRLƏRİ

Hər ahda ayrılıq var
Sıxır nəmli gözünü
kövrələndə göy üzü.
Zərif, kövrək olanın
Ümidini göy üzür.
Bulud göz yaşı kimi,
Ələyər narın-narın.
Yuyub silər tozunu,
Al çiçəkli kolların.
Damlalar döyəcləyər,
Titrədər ləçəkləri.
Qəmli baxışlarıyla
Üşüdər çiçəkləri.
Qopsa da budağından,
Haqqı- sayın itirməz.
Ağlama yarı qönçə,
Göz yaşı gül bitirməz.
Solar, qopar çicəklər,
Başlayar ayrılıqlar.
Ahlar qalar budaqda--,
Hər ahda ayrılıq var.
****
Sevgimdə oldun əzəl,
Tək səni sevdim, Vətən.
Qoynun hər yerdən gözəl,
Tək səni sevdim, Vətən.
Dinlə, nəğməmi dinlə,
Böyümüşəm eşqinlə.
Ruhum yoğrulub sənlə,
Olmusan canımla tən--
Tək səni sevdim, Vətən.
Olsam səndən aralı,
Qəlbim qalar yaralı,
Gül bənizim saralır,
Olar varlığım itən--
Tək səni sevdim, Vətən.
Vüqarı səndən aldım,
Mərd oldum, məğrur oldum.
Adın ilə ucaldım,
Qeyrətsən qanda bitən--
Tək səni sevdim, Vətən.
Alov çağlar adında,
Şərafət var odunda,
Gözün oydun yadın da,
Oldun Zəfərə yetən--
Tək səni sevdim, Vətən.
Gül- çiçəkdi sol-sağın,
Ucalárda bayrağın.
Bütövləşər torpağın,
Olar dərd-sərin ötən--
Tək səni sevdim, Vətən.
***
Payız ayrıliq qoxusu...
Dəyişər görkəmi yalin, yamacın,
Sovuşar bəhrəsi-- barı torpagın
Tökər budaqlarda yaşıl yarpağın,
Üryan ağacların gələr yuxusu--
Payız ayrıliq qoxusu...
**
Leyləklər köc edər , boş yuvasının,
Küləklər " toy" tutar yaraşığina.
Uzun gecələrdə qaçar yuxusu,
Gileylər edərlər Ay isıgina.
Dağılar, viranə qalar çoxusu--
Payız ayrıliq qoxusu ...
**
Bəh- bəhlə " Vağzali" sədası altda,
Sevənlər vüsala qovuşsalar da,
Çırpınıb titrəyər qız ürəkləri,
Bir özgə ocağa yovuşsalar da .
Kövrəlib yaşarlar hicran qorxusu--
Payız ayrılıq qoxusu ...