Səni indi sevdim.

Gülən gözlərinin ardındakı dərdlərini-

sevdim keçmişini.

Ürəyi sözlərində döyünən körpə səslərini-

sevdim gələcəyini.

Sevdim

el var, oba var-

daha demirəm nəyini sevdim.

Səni üzənin evi yıxılsın,

yıxılsın lap belə nəyi yıxılsın...

Fitili çəkilmiş qumbarayam

at məni

dərdlərinin səngərinə.

Bakıdan Naxçıvana kimi

bir türkü olaram qulaqlarında

ötüb Zəngəzur səmasından:

"əllərim əlinə dəydikdən sonra

sonu istər ölüm olsun,

istər ayrılıq".

Səni səhər sevdim-

Azan gözləyən müəzzin kimi.

Səni günorta sevdim-

damla olmaqdan bezib

günəşə buxar kimi qaçmaq istəyən

Su damlası kimi.

Səni axşam sevdim-

demirəm necə sevdim...

Səni axşam

Səni günorta

Səni səhər sevdim,

Demirəm necə sevdim

Ay zalım sevdim səni.