(dialoq)

-Cənab rəis, məni müsabiqənin nəticələri maraqlandırır.

-Hansı müsabiqəni deyirsən?

-“Süpürkəçi müsabiqəsi”.

-Sən fil qulağında yatmısan, müsabiqə artıq başa çatıb. Müsabiqədə üç süpürgəçi qadın iştirak edirdi. Biri elə birinci mərhələdə ilişdi. İkinci isə “şifahi sorğudan” keçə bilmədi.

-Bəs üçüncü konkurent necə?..

-Baxıram, onun sənədləri qaydasındadır. Özü də hər iki mərhələni keçib. Amma...

-Nə “amma”?

-“Amması” budur ki, hələlik bir “adamı”-filanı üzə çıxmayıb. Onunla maraqlanan, zəng edən də yoxdur... Mən bunu sənə ürəyim qızındığına, yaxın səninlə qohum olduğumuza görə deyirəm ha. Düzü, bir az ehtiyatlanıram.

-Siz nədən ehtiyatlanırsız?

-Bura bax, sən bilmirsən ki, onun müxalifətdə yaxın adamı- zadı var, ya yox? Əgər varsa, bu, düzələn məsələ deyil.

-Xeyr, yoxdur. Ehtiyat etməyin... Əksinə, məncə, o süpürgəçinin iqtidarda xeyli qohumu var.

-Elə isə, bu, heç mümkün olan iş deyil.

-Niyə ki?

-Çünki sonra mənə irad tutacaqlar ki, o nə işdir elə onu ora götürmüsən, bir düz-əməlli vəzifə tapmadın verməyə? Qəti olmaz.

-Bəs nə edək? Aləmi zibil basıb. Süpürgəçi götürməyək?

-Eybi yoxdur, təzədən müsabiqə elan edərik. Özü də yazarıq ki, yaşı otuzu keçməmiş gözəl qadınlar olsun. O qadınsa artıq qırxı keçib...

-Qorxuram onda da deyələr ki, bunlar süpürgəçi axtarmır, gözəllik müsabiqəsi keçirirlər.

-Nə deyirlər desinlər. Biz də deyərik ki, düşmən qüvvələr bizə şər və böhtan atır.