Bir uca çinar olasan,

Budaqların payızda sırğalana,

Qollarında külək yırğalana.

Açasan yaxanı yağışlara,

Neçə- ňeçə qışlara

Yol verəsən sinəndən keçə

Şaxtası,sazağı.

Gözləyəsən hər qış ümidlə yazı

Qışın xətrinə dəymədən.

Lazım olsa qollarını kəsib verəsən

Yandıralar,isinələr.

Heç olmasa istinə sinələr.

Qolsuzluqdan əziyyət çəkməzlər ki,

Yolsuzluqdan büdrəyər zaman.

Belə yıxılar başlar ayaqlarından.

Bir uca çinar olasan,

Meyvən kölgən ola,

Sərinin öz ölkən ola,

Bir də,

Bir də,

Kölgəndə dincələndə,

Bir insanın dilindən dua kimi uça adın göyə,

Səmadakı ən axırıncı ulduza dəyə qayıda,

Səni səndən oyada...

Və qayıdıb

Şükr edəsən, çinar yaradıldığına,

İnsan doğulmadığına!