Əbülfət Mədətoğlu : - Tənhalıq mənzərəsi
Dilim dualıdı, ruhum da kövrək
Bütün anlarım da sözdə qovrulur...
Elə istəyirəm möcüzə görək -
Amma... istəklərin külü sovrulur...
Əlimə dolaşıb "ah"-ın ətəyi
Baxıram tay ona ümid yeri tək!..
Ürəyim "ah"-ların arı pətəyi -
İstəsən onunla birgə selfi çək!
Hər gün"buxarlanır" canımdakı güc,
Sıxılan dişlərim bir-birin didir...
Diqqətdən uzaqdı dayandığım künc -
Ora nə gün düşür, nə kölgə bitir!..
Kövrək ruhum ilə, dualı dilim
Hər yerdə sevgimə dilmanclıq edir...
Hərdən nəsə olur, nədən, nə bilim -
Görürəm ağzımda dil aclıq edir!..