Keçmiş - sadəcə zaman limiti bitmiş, amma acıları, xatirələri daim səninlə bərabər yürüyən yol yoldaşıdır.

Mən çoxdan sinəsinə ürək yerinə daş basmış adamam, daşdan soyuqluqdan başqa kimsəyə işıq və istilik gəlməz.

Yanmış, yandırılmış körpüdən geriyə qayıtmaq istəsən - səni gözləyən ayağının altında soyumuş küllərdir...

Oxuduğun kitabı təkrar oxuyanda hadisələr səndə daha həyəcan yaratmır.

Atılmış güllə öldürsə də, öldürməsə də artıq boş gilizdir...

Ayrılıqlar ümidləri öldürür, zamansa ağrıları...

Qırdığın çiçəklərin yerində toxum, güllərin dibində kök buraxmamısansa yenidən bitib pöhrə verəcəyini gözləmə!

Hər açılan yeni sabah başqa günəşə gülümsəyir.

Ən maraqlı filmin belə axırıncı fraqmentindən sonra "SON" yazılır...