Xatirələr çay kimi

Tökülər yuxusundan...

İşığı oyaq qalar,

Gecənin qorxusundan.

Kimsə gəlib götürməz

O kədəri üzündən.

Elə təkdi, diksinir

Ürək döyüntüsündən.

Tanrı da heyran qalıb,

Onda olan dözümə.

Sevinc bağlı qapıdı-

Bağlanıbdı üzünə...

...Yada düşər o günlər,

Köhnə bayatı kimi.

Əlindən saldığı qab

Sınar həyatı kimi...

Qəfil bir zəng istəyər,

Ümid savaşındadı-

Bəlkə elə xoşbəxtlik

Xəttin o başındadı?!

Kim ağladıb şamını,

Kim hönkürüb baxtına?

Hər gecə yuxusunu

Qurar azan vaxtına...

...Uçub gedər o quş da,

Quş da xətrinə dəyər.

Onun pəncərəsini

Yağışlar dimdikləyər...