Əbülfət Mədətoğlu : - Payız gecəsinin tənhalığı

Bu payız axşamı, bu yarpaq səsi
Mənim də içimdən bir cığır salır...
Titrəyir üşüyən gülün nəfəsi -
Təklənən ürəyim xəyala dalır...
Gecə mənzərəsi bir az kədərli,
Düşən yarpaqlar da daman göz yaşı.
Mənə elə gəlir təəssüf hədərdi -
Hər günün sonunda bir "əhləd" daşı...
Açıb sərgisini xatirələrin,
Yaddaşım , sakitcə söz-söz oxunur...
Deyəsən silməyə tənhalıq tərin -
Üzümə saralmış yarpaq toxunur...