Əbülfət Mədətoğlu : - Bacarmadın...
Ömrün boşdu və heçdi
bir məqam idi - keçdi !..
bundan sonra ta gecdi -
bacarmadın sevməyi,
bacarmadın, Əbülfət!..
Dünya fikir meydanı,
xoşdu sənə mey tamı!..
lap olsan da heyranı -
bacarmadın sevməyi,
bacarmadın, Əbülfət!..
Ağlın ,gözün kor oldu
od-alovun qor oldu...
ürəyin də yoruldu-
bacarmadın sevməyi,
bacarmadın, Əbülfət!
Yolun kəsdin kimin sən,
indi kimsən, kiminsən?!
qırdın ümid simin sən -
bacarmadın sevməyi,
bacarmadın, Əbülfət!..
Bu gün qınaq özünsən,
sənə qıraq -özünsən!..
sönən çıraq özünsən -
bacarmadın sevməyi,
bacarmadın, Əbülfət!.