Ayaz Arabaçı : - MƏN

Bütün günü mənimləsən, bilirsən-
Vermirəm ki, həsrətinə önəm,mən.
Getmədim ki, o günləri unudub,
Deyəm bir də o günlərə dönəm, mən..
Ruhum səndən duyğu çalsın təb yesin..
Heç doymasın,axşam-sabah, həp yesin..
Sərçələrin darıxanda səp yesin,
Gözlərində ovuc-ovuc, dənəm mən.
Yüz hədəfə sancılsam da ox olub,
Acılarım bircə səndə yox olub,
Bu "vağzala" gəlib-gedən çox olub,
Təkcə sənin ürəyinlə tənəm, mən..
Səndən ötrü ürəyimi yemişəm,
Yolumdakı qurdu-quşu yenmişəm,
Zirvələrin ətəyindən enmişəm,
Bu şəhərə azıb gəlmiş çənəm mən..
Nə vardı ki,qəlbim kimi çağlayan,
Gözdən olsun o qapını bağlayan,
Pəncərənin şüşəsində ağlayan,
Yağış deyil, külək deyil, mənəm, mən..
Olmasan da taleyimin qadını,
Səndən aldım bu həyatın dadını,
Başdaşıma yazdıracam adını,
Mən öləndə-
-başdan-başa,sənəm mən...