Əbülfət Mədətoğlu : - Son nəfəs

Ədəbiyyat 09:56 / 11.06.2024 Baxış sayı: 5938

 

Mənim kədərim də özüm kimidi -

Hərdən unudulub qalır bir küncdə...

Günüm də günlərin sarı simidi -

Fərqlənir o ancaq qalanda dincə!..

 

Nə qapı döyülür, nə telefon dinir

Hətta qulağım da cingildəmir heç...

Ümid pillə pillə aşağı yenir -

Baxıb köks ötürmə, yanımdan düz keç!

 

Düyünü çoxalır sözsüz ahların

Artır titrəyişi barmaqların da...

Yerin qoruyuram mən günahların -

Üzün köçürərək varaqlarımda...

 

Oxşarım kədərin halları çox vaxt

Çevrəmi qaçırır, bezdirir məndən!..

Sən , belə hallarda, özünü toxtat -

Bil ki, son nəfəs tək tutmuşam səndən!..