Əbülfət Mədətoğlu

Quraqlıqdı, çiçəkləmir söz bağım

Ümid qalıb o, bir topa buluda...

Tanrı ilə aramdakı söz bağım -...

Çox kövrəkdi - dönüb ən son umuda!..

Qələm olub gözə batan bir tikan,

Vərəqlər də müştərisiz bir tükan !..

Ələ yatmır bu halımda o sükan -

Çırpınıram gah suda, gah quruda!..

Ağıl hissə qulaq asmır, dil vermir

Pəstə tutur, ayaq vermir, zil vermir!..

Tor atıram, Allah görür, bil , vermir -

Axtarsam da , həm lildə, həm duruda!..

Öz adımın kölgəsində öz halım

Qalan ömrü için-için sozalım...

İşdi , birdən nə zamansa o, zalım -

Gələ burda kipriyini quruda!