Alməmməd Eldaroğlu : - ŞEİRLƏR

Ədəbiyyat 14:03 / 19.11.2022 Baxış sayı: 6980

                             PAYIZDA

 

Payız idi,

  Mən gələndə dünyaya.

Lüt –üryandım,

      oxşamadım payıza.

Anam deyir-

Ruzisi gəlmişdi

             özündən qabaq.

Ümidlər içində

           biz oynadıqca   

  böyüdü uşaq.

Ehtiyac olmadı

           ona  oyuncaq.

 

 

       VƏTƏN  AZƏRBAYCANDIR

 

Biri  soruşdu məndən

Hardan başlanır  Vətən?

Dedim ürəkdən, qəlbdən,

Səndən,

Məndən başlanır  vətən!

Vətən  tanrı açdığı

Hər gün nurlu bir  sabah

Gəl bir  yerdə  tanıyaq

Ondakı  qüdrətə  bax!

Vətən anadır  mənə

Anamdan başlar vətən.

Ağrıdağ, Gəmiqaya,

Batabat, Savalanım,

Qoşqar, Murov,  Şahdağım,

Təbriz, İrəvan, Dərbənd,

Kərkükdən başlar vətən!

Vətən mənəm,

          Vətən sən,

Vətən bizik,

              Vətən siz.

Quşun da  vətəni var,

Insan olmur vətənsiz!

Vətən  bizik  kəfənsiz!

Vətən dünən, bu gündür,

Gələcəyə  açılan,

Yurdum boyu əzmlə

Bayrağımı  daşıyan

Qəhrəman  övladımız.

Vətən  olmaz,  bil,  cəngsiz.

Vətən  mübarizəmiz.

Vətən Ayım Günəşim,

Vətən suyum, havamdır.

Vətən baharım, qışım,

Vətən odum alovum

Canda axan qanımdır.

Vətən ayaq basdığım,

Ata,  baba məskənim

Vətən müqəddəs oçaq,

Tanrı  qibləgahımdır.

Vətən  mənə  Sarıdaş,

Vətən mənə  Naxçıvan,

Vətən qanlı torpağım

Qarabağım,  Şuşadır!

Vətən  müqəddəs  torpaq

Vətən  Turan  elimdir.

Vətən, vətən deməkdən,

Qabar  olan dilimdir.

Vətəni  vətən yazan,

Şəhid,  qazilərimdir.

Vətən, hərb  meydanında,

Zəfərə imza  atan

Ər  oğlum,  ər  qızımdır.

Ulu  öndər  Heydərim,

Müzəffər   İlhamımdır,

O  tay, bu taylı  torpaq

Əzəl  yurdum,  yuvamdır.

Vətən  bütövlük andım,

Damarda  qızıl qandır.

Vətən mənim kimliyim,

Vətən cahan pasportum.

Bütövləşsə  Turandır,

Vətən  AZƏRBAYCANDIR!

 

 

 

QAZİLƏR   

                   İkinci Qarabağ müharibəsi qazilərinə.

 

Vətən  sənin şərəfinə,

Yarı candı bu qazilər.

Şəhid verib, qan tökənlər,

Bir cahandı bu qazilər.

 

Torpağına, əl əkdilər,         

Ayaq əkib, sədd çəkdilər.         

Nəsimilər,  Babəkdilər,

Sipər - candı bu qazilər.

 

Bir qaş olub çatıldılar,

Ər döyüşə qatıldılar.

Vətən  qeyrətli  oğullar,   

Xoşbəxt andı bu qazilər.

 

Cəsur desən cəsurdular,

Mərd döyüşdə dik durdular.

Düşmənə qan  uddurdular,

Qisas -qandı bu qazilər.

 

Torpağında, daşında qan,

Bayrağının başında qan.    

Zəfərində  Azərbaycan,

Bir  imzadı bu qazilər.

 

 

YERLƏ GÖY ÜLFƏTİ

 

Üfüqdə saçılan Günəş üzündə,

Yuxulu sabahın dan ulduzları.

Araz  vadisində, Şərur  düzündə

Yerlə göy ülfəti,  sabah  açarı.

 

Sarıdaş  dağların cənnət  guşəsi,

Bu  yer bucağında  Nuhun sirri  var.

Ağrıdan o yana qardaş  ölkəsi,

Göy türkün tarixdə  nişanəsi var.

 

Türkün arxasında bir  dağ  gövdəsi,

Birlik bu torpaqda vüsət alıbdı.

Doğma vətənimdi ərlər ölkəsi,

Babək,  Xətaidən miras  qalıbdı.

 

Ümid, nicatımız bu elə bağlı,

Bu  eldən boy atıb, çıxan qənimət.

Keçdi son sınaqdan,  ağlı-qaralı,

Yenə qəhrəmandı,  yenə, bu millət.

 

 

 

ŞƏNÜZLÜ ŞUŞAM

 

                     Şuşanın  270 illik yubileyinə.

 

Qarabağ, nə gözəl səslənir adın.

Şeir, musiqidir ahəngdarlığın.

Yaşıl qiyafəli uca dağların

Olub vücudunda zər boyunbağın.

 

Gözəllik butası, Şuşaya bir bax,

Şah tacım,  ağatlı  xəyallarımdı.

Kim onu  vəsf edib Vaqifdən qabaq,   

O durna telləri qanadlarımdı.

 

Necə dirilməsin Pənahəli xan,

Bu dilbər guşənin xoşbəxt gününə.       

Ruhu keşik çəkir əli çıraqlı,

Topxana meşəsi, Cıdır düzünə. 

 

  Səngərdən başlayır vətən sərhədi,

Hər əsgər vətənin qeyrət rəmzidir.

Qovdu torpağından murdar itləri,  

Mənim od  püskürən nər igidlərim.

 

Çəkildi üzündən Natəvan qəmi,

Dağıldı gözündən kədərin şehi.                  

Başladı Cıdırda toy-büsat dəmi,

Əsir Üzeyirimin nəğməli mehi.

 

Qürur, qeyrətinə arxalandığım,

Məğrur  dalğalanır,  qoşa  bayraqlar.

Şanlı tariximə  bir  dastan yazan,

Zəfərə  sancılan, yaşa,  bayraqlar!

 

Malımdan, mülkümdən mən əl çəkərəm,

Canımdan  keçərəm  vətənim üçün.          

Müqəddəs  saydığım Azərbaycanın

Təki bir  hərfinə  xələl gəlməsin!

 

KÖNLÜMÜN  YURDU  VƏTƏN

 

Əzəli və  əbədi,

Qəlbimin odu,  Vətən.

O müqəddəs  Kəbədi,               

Könlümün  yurdu,  Vətən.     

Anam Azərbaycanım,

Odlu, alovlu  diyar.

Qarabağım  azaddır,

Şuşam indi  bəxtiyar.

Alov-alov yanırsan,

Odlar  yurdu deyirlər.

Qanadını açmısan

Bir qartaldır deyirlər.

İndi adım  yazılıb,

Daşına,  qayasına.

Qatdım vətən dadını

Mən torpaq  mayasına.

Qalxıb  Nuhun yurdundan

Seyr  edirəm  hüsnünə,

Doymuram mən baxmaqdan

Bayraq gözəlliyinə.

Çağla,  şeriyyətimin

Qaynar  bulağı,  çağla.

Əbədi hürriyyətin,

Azad  bucağı,  çağla.

Yaşa, Azərbaycanım

Səninlədir bu millət,

Səninlədir gələcək

Gedib-gəldikcə nəfəs!

Döyündükcə bu ürək

Könlüm Vətən deyəcək!

Dilim  Vətən deyəcək!

Ünüm Vətən deyəcək!

 

AZƏRBAYCAN

 

Açsa  qartal  qanadları,   

Zirvələrin vüqarıdır.

Öyünməli  övladları,

Zəkalıdır, dühalıdır.

 

Torpağında şəhid canın,

Bayrağında şəhid qanı.

Heydər oğlu, bir İlhamın,                   

Lərzə  saldı, bu cahanı.      

 

O çevirdi bu diyarı,

Müzəffərlər oylağına.            

Qərq eylədi, bu torpağı,

Heydər  baba  çırağına.

 

Cıdır, təzələdi cəngi,

Lərzə gəldi bütün cahan.

Azadlığın od pələngi,

Baş komandan, Azərbaycan!

 

Parlaq oldu günəş kimi,

Dəmir yumruq, zəfər yolun.

Vətən adlı bir anadan,

Vətən  doğdu,  vətən oğlun.             

Azərbaycan, Azərbaycan!

 

 

                  BAŞ KOMANDAN, MİLLİ ORDU

 

Qartalların vurur halay,

Dağda-daşda bir samuray.

Düşmən salıb imdad, haray,

Baş komandan, Milli Ordu”

 

Bayraq uca, uğur zəfər,

Qələbədi yürüş, səfər.

O müzəffər, bu müzəffər,

Baş komandan, Milli Ordu.

 

Kürsülərdə bir söz deyir,

Ulu  türküm  qoşa  gedir.

Dərbənd, Təbriz alqış deyir,

Baş komandan, Milli Ordu.

 

Günəş  odu, atəş  odu,

Göy oğludu, qürurludu.

Bu torpağı o qorudu,

Baş Komandan, Milli Ordu.

                  

 

 SALAM  OLSUN

                                  Yunis Əmrə sayağı.

 

Turan eli, türk yurdunu,

Quranlara salam olsun!

Türkəm deyib bir nöqtəyə,    

Vuranlara  salam olsun!

 

Biz hürr deyən Hürriyətik,

Yeddi  qoldan  türk  millətik.

Qırx üç  sayda bir külfətik,

Urvatlara  salam olsun!

 

Fırlandıqca yer kürəsi,

Dəyişməzdir türkün səsi.

Altı müstəqil  ölkəsi,

Quranlara salam olsun!

 

Tükü ürpədən dünyada,

Şəri  ürküdən  dünyada.

Türkü türk edən dünyada,

Oğuzlara salam olsun!

 

O göylərdən endi türküm,

Düşmənini  endi  türküm.

Bildirdi kim kimdi türküm,

Turanlara  salam  olsun!

 

Əli Məhəmmədsə adım,

Təsadüfdən doğulmadım.

“Qurani-Kərim” kitabım,

Dualara salam olsun!

 

              TƏBRİZ

 

Gəl, çöz sinəmdəki tikanlı teli,           

Dönüb sarı simin  mən olum, Təbriz.    

Yedim ürəyimi  düz  iki əsr,            

Üzüldüm möhnətdən mən  ölüm, Təbriz.     

 

Ürəyim söz dolu, dilimə gəlmir,

Gedən durnalardan yoxdur səs-səmir.

Bu hicran, bu həsrət  bağrımı kəsir,

Tükəndim  möhnətdən , mən ölüm, Təbriz.

 

Ağrıdağ boylanıb boyunu ötür,

Savalan Şəhriyar dilində ötür.

Sinəmdən körpü çək Araza  xətir,                                                 

Keçim  o  körpüdən,  mən  ölüm, Təbriz. 

 

Ayrılıq qoymadı  xoş gün görməyə,

Qardaş izn alır qardaş görməyə.

Oğrun boylanmaqdan  döndüm  körpəyə,

Belə rəzalətdən  mən ölüm, Təbriz.

 

Nə vaxt ki çılğınsan, o vaxt dəlisən,

Babam Xətainin öz vətənisən.

Xoylu Alməmmədəm, qəribsəmişəm,

Qurtar bu həsrətdən,  mən  ölüm, Təbriz.

 

   

ARAZDA BATAN GÜNƏŞ

 

Arazın  ortasında

Günəş batır axşamlar.

Hərdən Ayda dolanıb

Gəlib burda axşamlar.

 

Yayır  şəfəq saçını

Durna gözlü sulara.

Çapır kəhər  atını

Sarvandı buludlara.

 

Pərvazlanıb  məşriqdən

Məğribə doğru  gedir.

Beş şərtlə şüaları

Pislikləri pak edir.

 

Cahan boyda bir atəş

Dəryalar qucağında.

Araz necə yanarmış

Günəşin ocağında.

 

Qürub etməmiş axır

Azan vaxtı Araza.

Bəlkə qüsl  eyləyir

Qalxsın Ayla namaza.                        

 

Həqiqətin vücudu    

Əyilməzdi binadan.

Şəriətin hüququ

Endirilib səmadan.

 

Günəş batdı Arazda,

Zülmət boğuldu suda.

Günəşin od-alovu

Sanki şəfəqdə buta.                   

 

BATA  YA  İTƏ

 

Pay verən payını gətirsə dilə,

O paydan pay çıxmaz, olar bir fitrə.     

Kimsə dost sirrini faş etsə elə,

Yaxşıdı dəryada bata  ya itə.

 

Ataya övladdan nəvədir şirin,

Varda, dövlətdə də dəvədi şirin.

Adama qalacaq yaxşılıq bilin,

Çətin ki  həyatda bata ya itə.

 

Alməmməd, gün gələr haqq tutar yerin,

Şəninə şam qatar qürbət can evin.

Çiynində gedərsən elin, sən sevin.

Paxıllar dünyada bata ya itə.

 

DAĞLAR

 

Dəryatək dərindi, sirri-pünhandı,

Dünyanın çatılmaz  qaşıdır dağlar.

Ləldən-cəvahirdən libas  geyməyib,

Mənliyin  vüqarı,  tacıdır dağlar.

 

Başı bulud dolu, döşü çən dolu,

Bulaqlı yerləri göy çəmən dolu,

Cənnət  guşəsidir gül-süsən dolu,

Dağüstü düzənlik,  yaylaqdır dağlar.

 

Gədiyə çəkilib kimdən qorunsan,

Qəmdən alov tutsan, atəşdə yansan.

Arxadı, inan ki, ona dayansan,

Yoldaşdı, qardaşdı, sirdaşdı dağlar.

 

İllərdi ərimir zirvəsində qar,

Vəfamı  yaradıb qara etibar.             

Qəm, qüssə, kədərdi  ərisə qarlar,  

Dərdlərin qalanan daşıdı dağlar.

 

Daşların tarixi yurd nişanəsi,

O qaplan qayalar  daş sərdabəsi.

Bilinsə keçmişi  sirdi hərəsi,

Deməyin  Alməmməd  naşıdı, dağlar.

 

 

A  DAĞLAR

 

Səhər-səhər şeh gəlməmiş qaşına,

Uşaq ikən çox dırmandıq  başına.

Baş hərflər hərə yazdı daşına,

Dedik; - bu sirr səndə qalsın, a dağlar.

 

Çox səksəndik neçəsinin  səsinə,

Fələyin qələmi yazdı tərsinə.

Sənsiz  bel bağlamam mən özgəsinə,

Kim məni arxalı sansın, a dağlar.

 

Qürbətdə qaldığım illər içində,

Bir arxa görmədim əllər içində.

Xar oldum vətənsiz ellər içində.

Sənsiz o günlərim  yansın, a dağlar.

 

Nədən ayrı düşdük süfrə başından,

Məftillər ərimir gözün yaşından.

Ölürsəm Arazın bülöv daşından,

İzinsə başdaşım olsun, a dağlar.

 

Qocalmışam darlıq var nəfəsimdə,

Zirvələrim bulud qiyafəsində.

Alməmmədin səndə qalan səsində,

Dostlarım bir xəbər alsın, a dağlar.

 

(Naxçıvan)