Qar yağıb altında qalıb,

Külək sovurub aparır.

Ruhu içində qəribdi,

Burda bir adam darıxır.

Darıxır, bir gedəni var,

Gəlsə, günəş də çıxacaq.

Sükut içini doğrayır,

Köməyə kimi çağıraq?

O, iki daş arasında

Sıxılan bir əl kimidir.

Ömrü qəmlərin girovu,

Ümidlərini kiridir.

Çiynində dünyanın yükü,

Kirpikləri gözə çəpər.

Özünü dözümdən asıb,

Ağlamır ki, kimsə görər.

Doğmaların da içində

Tənhadır darıxan adam.

Qaya gücü hey ovulur,

Dağılır darıxan adam.

Evində qərib kimidir,

Hamı yad, hər şey də özgə.

Döyür içinin qapısın –

Bir kimsə tapıldı bəlkə.