Şakir Xanhüseynli: - Evimi...
Qardaş evi dost evimi,
dost evi qardaş evimi...
Endim öz göyümdən yerə,
ucaltdım daş-daş evimi...
Bəzən ağrımda, acımda...
sanki bükərək pambığa
Saxlayıram ovucumda
yay olsun, ya qış, evimi...
Bir duyğudan uçunuram,
bir duyğu məni uçuran...
Dedim bəxtidi açılan,
ya qapısıymış evimin...
3286 oxunub