Biz torpaqlarımızın 30 il düşmən tapdağı altında olduğundan tez-tez söhbət açırıq. Və eyni zamanda  Zəngəzur dəhlizinin, Göyçə mahalının bizim torpaqlar olduğunu vurğulayırıq. Deməli biz özümüz tarixi saxtalaşdırırıq. Yəni özümüzə düşmən kəsilir, bilərəkdən düşmən dəyirmanına su tökürük. Axı bizim torpaqların   ermənilər tərəfindən istilası hələ keçmişdən, 1813-cü ilin Gülüstan müqaviləsinin imzalandığı vaxtdan başlayır. Buna görə də biz təkcə Qarabağdan söhbət açmalı deyil, bir az dərinə gedərək, Gülüstan müqaviləsinin imzalandığı vaxta, 209 il bundan qabağa nəzər salmalıyıq. Və bir az dərindən fikirləşəndə, görürsən ki, biz tərəfdən müqavilələr imzalayanlar, heç də təkcə qarşı tərəfin təzyiqindən qorxmayıblar. Onlar öz şəxsi mənlərini xalqın, torpağın taleyindən üstün tutublar. Bu torpaq satışı onların şəxsi maraqlarına xidmət edib. 

   Atalar sözümüz olan " Yersiz gəldi, yerli qaç” deyimi boş yerdə peyda olmayıb. Bu ifadənin arxasında yüz illərin sınağı və qınağı durur. Biz nədənsə ürəyiyumşaqlıq, rəhmdillik edərək, düşmənə həmişə güzəştə getmişik. Halbuki elə güzəştin özünün məğlubiyyət anlamına gətirdiyinin şahidi  oluruq.

  Ermənilər Tərtərdə " Marağa-150” abidəsini, onların bura İrandan gəlmə, yadelli olduqlarını təsdiqləyən, öz əlləri ilə inşa edilən bu sübutdan, dəlildən yaxa qurtarmaq istəyirdilər. Buna da nail ola bilmədilər.

   Axır ki, bütün dünyada erməni mifi dağıldı, özlərini qədim və mədəni xalq kimi qələmə vermək istəkləri puça çıxdı. Hər bir hərəkətləri ilə onların hələ xalq kimi  formalaşmayaraq, torpaq, dövlət sahibi olmaq iqtidarında olmadıqlarını özləri sübuta yetirdilər. Çünki tarixi saxtalaşdırmaq ( qəsdən) qeyri mümkündür.

  Yaxşı yadımdadır, Moskvada "Komplektenerqo” şirkətində işləyərkən şirkətin direktorunun kabinetində oturub televizora baxırdıq. Televizorda üzünü tük basmış erməni məhbus əlini qulağının dibinə qoyub oxuyurdu. Mahnının nəqarətində " qara bəxtim” sözləri var idi. Spitakdan və Stavropoldan olan iş yoldaşlarım ermənilərdən soruşdum ki,  yerliniz nədən oxuyur? Hər ikisi bildirdilər ki, mahnının sözlərini başa düşürlər, amma tərcümə, izah edə bilmirlər. Məhbusun nədən oxuduğunu və nə demək istədiyini ruslara izah etdim. Ermənilər yerlərindən, hə, yerli düz tərcümə edirsən, məhz dediyin kimi, oxuyur deyib, bir ağızdan mənim söylədiklərimi təsdiqlədilər. Şirkətin direktoru və başqa ruslar təəccüblə baxdılar ki, bu necə olan işdir. Ermənilər öz dillərini bizə  başa sala bilmirlər, azərbaycanlı ( mən ) isə bunu ətraflı və dəqiq çatdıra bilirəm. Mən fürsətdən istifadə edib, mövzunu xeyli genişləndirdim. Ətrafdakıları başa saldım ki, bunların məkrləri, məqsədləri və xislətləri nədən ibarətdir. Yəni ermənilər qaraçı tör-töküntüləridirlər. Tarixə nəzər salsaq, onların torpaqlarının ( dəqiq) olması məsələsi şübhəlidir. Əlifbaları həbəş ( efiop ) əlifbasıdır. Bayraqları da Kolumbiya bayrağıdır. Dilləri də əlifbaları, bayraqları kimi oğurluqdur. Erməni dilində olan 3 min sözdən 1400-ünün şərq sözləri, yəni türk, azərbaycan və fars sözləri olduğunu qətiyyətlə bildirdim. Onu da xüsusi ilə vurğuladım ki, əlifbası, bayrağı, dili, torpağı oğurluq olan " xalq” heç vaxt qədim sayıla bilməz. Bunların oğurluq qanlarındadır. Oğurlaya-oğurlaya gedirlər, sonunu, axırını heç fikirləşmirlər də.

   SSRİ dağılana yaxın ermənilərdən biri Moskvada mərkəzi qəzetlərdən birində ermənilərin qədim və mədəni xalq olduqlarını tərifləyən bir yazı çap etdirmişdi.  Onu  da vurğulamışdı ki, " Ayaq üstə ölmək, diz çöküb yaşamaqdan yaxşıdır” kimi erməni atalar sözü var. Baxın bu çox da böyük olmayan xalqın fəlsəfəsi necə güclüdür. Düşüncə tərzləri də guya olduqca aqil və müdrikdir.

  Qəzetin baş redaktoru əvvəllər bizim institutda müəllim işləmişdi. Ona telefonla zəng edib iradımı bildirdim və bu atalar sözünün mənbəyini  xatırlatdım. Bir az fikrə gedib sabah, saat ikidə redaksiyaya gəlməyimi xahiş etdi. Səhəri gün redaksiyaya yollandım. Redaktorun yanında bir şəxs də var idi. ( Sən demə erməni müəllif imiş)  Redaktora qəzetdə erməni atalar sözü kimi təqdim olunan deyimin 1939-cu ildə İspaniyada general Franko rejimindən bezən, böyük əzablar çəkən ispan xalqının qızı, o vaxt İspaniyada Kommunist Partiyasının baş katibi olan Dolores İbarruri tərəfindən deyildiyini təsdiqlədim. Redaktor başının işarəsi ilə söylədiklərimi təsdiq etdi və ermənini kabinetdən qovdu...

  Böyük tirajla çıxan  "Nezavisimaya qazeta” da bir rus müəllifin talışlar haqqında yazısı çap olunmuşdu. Guya Azərbaycanda 1 milyon talış yaşayır və  onları sıxışdırırlar. Yazıda ona da ehyam vurulurdu ki, Azərbaycanda 1 milyona yaxın rus, o qədər də ləzgi və erməni yaşayır. "Azərbaycanda azərbaycanlılar yaşayırmı?” adlı cavab yazdım və elə həmin qəzetdə çap etdirdim. Onu da qeyd etdim ki, əgər Azərbaycanda bu  sayda başqa millətlərin nümayəndələri yaşayırsa, bəs burada azərbaycanlılar da yaşayırmı ? Mənim bu cavab yazımdan sonra o müəllifə töhmət verildi və sonra aydın oldu ki, yazı Moskvadakı erməni lobbisinin sifarişi ilə yazılıb.

  Mən gəncliyimdə nə gizlədim, qəlbimin dərinliyində inciyirdim ki, bizlərə erməni kimi mənfur düşmənlə qonşuyuq. Sonra bir az dərindən düşünəndə gördüm ki, bizləri erməni kimi mənfur düşmənlə kim  qonşu edib. Erməniləri bizə qonşu ruslar sırıyıblar. Özü də bizim əzəli torpaqlarımızda.

   Ruslar Türkiyənin daxilində onun işlərinə birbaşa müdaxilə edə bilmirdilər. Buna görə də Türkiyə ilə həmsərhəd olan ( Azərbaycan torpağını ələ keçirməklə ), süni yolla yaradılan, Azərbaycanı qardaş Türkiyədə ayıran Rusiyanın " uzaqgörən”siyasətinin məhsulu olan vassal Ermənistan yaradıldı. Ermənistan vasitəsi ilə Azərbaycan və Türkiyənin işlərinə qarışmaq, regionda xaos, hərc-mərclik yaratmaq çətin deyildi.

... İsraili də  Yaxın Şərqdə, müsəlman ərəb ölkələrinin arasında süni yolla yaratdılar ki, bu həmişə alovlanan ocaqdan öz məqsədləri üçün istifadə etsinlər. Müsəlmanları Yaxın Şərqdə baş qaldırmağa qoymayanlar üçün bu çox güclü silahdır... Əvvəlcə "başbilən”lər yəhudi dövlətini Amerikanın ştatlarından birində yaratmaq məqsədi güdüblər. Amma oturub fikirləşiblər ki, Amerika işğüzar Avropadan uzaqda, okeanın o tayında yerləşir. Oradan Avropanı idarə etmək çətin olacaq. Buna görə də Fələstin torpaqlarını hədəf kimi seçdilər və başıbəlalı fələstinliləri doğma torpaqlarından didərgin saldılar.

    İndi müstəqil Azərbaycan, ulu öndər Heydər Əliyevin böyük quruculuq siyasəti nəticəsində güclənən və bu böyük insanın layiqli varisi Prezident, Ali Baş Komandan İlham Əliyev 30 ilə yaxın müddət ərzində 1 milyona yaxın qaçqın soydaşlarımızın ev və işlə təmin olunmasında və ordumuzun güclü, peşəkar ordu kimi yetişib ən müasir silahlarla təchiz olunmasında, gənc nəslə milli ruhun dərindən aşılanmasında misilsiz xidmərtlər göstərdi. Nəticədə xalqımız, ordumuz 44  günlük Vətən müharibəsində zəfər çaldı. Qarabağımız işğaldan azad olundu. İndi qalib, söz sahibi bizik. Buna görə də düşmənə qarşı barışmaz olub, ona heç bir zaman  güzəştə getməli deyilik. Çünki bizim həddən artıq rəhmdilliyimiz, insaflı olmağımız illər ötdükcə öz ağır nəticəsini verir. Yəni biz düşmən və onların havadarları  tərəfindən   günahkar sayılırıq.

  Əsrlərdən bəri bizə qarşı qəddarlığın ən ifrat dərəcəsini tətbiq edən etibarsız, insafsız, məkrli, riyakar və alçaq olan, 30 il BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının qəbul etdiyi 4 qətnaməsinə məhəl qoymayan, onun cinayətini sübuta yetirən mina xəritələrini müharibədən 1 il sonra belə verməyən Ermənistana sülh təklif etməyimiz nə qədər məntiqli görünür? Biz Ermənistanın arxasınca getməməli, şərtlərini qəbul etməyərək, dediklərinə məhəl qoymamalıyıq.

   Bu gün biz " qonşularımıza”, düşmənimizə olan etibarımızı əbədi itirmişik. Çünki bu  "xalq”  bizə qarşı illərlə minbir cinayət törədib. Oğullarımızı öldürüb, torpaqlarımızı zəbt edib. Məgər erməni ilə danışıqlar masasına oturmaq olarmı? Onlarla nədən söhbət etmək və nəyi müzakirə etmək olar? " Qonşular”ımız hətta bu gün belə bizə qarşı riyakarlıqdan, düşmənçilikdən əl çəkmir. Bu o deməkdir ki, biz də onlara düşmən kəsilməliyik. Çünki biz artıq qəflət yuxusundan ayılmışıq. Nəyin və necə olduğunu, həm də ağı qaradan ayıra bilirik. Demək biz güc sahibi kimi şərtlərimizi diktə edərək, həlak olan hər bir azərbaycan əsgərinin qisasını alaraq azı 10 erməni məhv etməliyik. Bax bu zaman düşmən bizə hörmət edəcəkdir. Başının üstündən dəmir yumruq əskik olmayan qarı düşmən bizə bizim istədiyimiz kimi hörmət etmək məcburiyyətində qalacaqdır. Çünki erməni kimiləri başqasına ancaq ondan qorxan zaman hörmət edirlər.

P.S. Və bir də hamıya qarşı humanist, xeyirxah, rəhmli olmaq, sözsüz zəiflik əlamətidir. Biz bunu heç zaman unutmamalıyıq. Axı biz zəif deyilik...