Əli Kərimdən bir ŞEİR

.
Bəzən haqq qazanır insan öləndə,
hətta unudulur ağır günahı.
Hamıya dərd olur cavan getməyi,
az gəzib, az görüb, az yaşamağı…
Deyirlər: "Bilsəydik, ayıq olardıq,
onu qoyardıqmı heç gözdən iraq?
Hər bir dərdinə də çarə tapardıq,
nə bilək o belə az yaşayacaq?”
Eh! Bu gün nə qədər xəyala daldım,
Eh! Qəlbim nə qədər alışdı, dindi.
Sən mənim qədrimi biləsən deyə
Bu cavan yaşımda ölümmü indi?