Sənə şeir yazıram dünyada təklənəndə,

Əzab, kədər, ayrılıq qəlbimə yüklənəndə...

Sənə şeir yazıram – şeir bahar yağışı,

Yusun ürəyimizi, qanımızda çağlasın.

Sözlər nəfəsim kimi yandırsın yanağını,

Qollarım misra-misra belini qucaqlasın...

Üstümə yeriyəndə sevgisiz bir soyuqluq,

Dünya təkrar edəndə o köhnə vərdişləri

Sənə şeir yazıram – sözüm dönsün zirehə

Qıcananda üstünə cəhalətin dişləri...

Sənə seir yazıram – körpü salsın yollara,

Səfərlər uzandıqca uzansın sətirlərim.

Həsrətim sözə dönsün, sənə yük olmaqdansa

Qıfıllansın sehrli kəlmələrdə sirlərim...

Həm kədər salnaməsi, həm sevincin zirvəsi,

Gözümüzün yaşını sözlərim siləcəkdir.

Mənim alın yazımla sənin də qədərini

Ən mahir baxıcıtək şeirim söyləyəcəkdir...

Sənə seir yazıram – min ilin həsrətini

Ruhumuzun diliylə çatdıracaq bu günə.

Üstümdə qəm bayrağı...

Bu sevdalı başımı

Ya dizinə qoyarsan, ya edam kötüyünə...

Söz rəngində solmazdır qaşın, gözün, əllərin,

Orda mərmər heykəlin yonulur yavaş-yavaş.

Mənim sözlə çəkdiyim surətini görsəydi

Əlindəki tişəni qırardı heykəltəraş...

Şeir ruhun uçuşu, allahın mərhəməti,

Həm sənə üsyanımdır, həm də ki itaətim...

Sənə şeir yazıram – azalır ağrılarım,

Misralarım yol salır – qurtulmaqçün zülmdən.

Əcəl döysə qapını sonuncu tapşırıqla

Şeirim xilas yolunu göstərəcək ölümdən..